Böyle Öleceğim

Ben kimseye kızmıyorum ki kendimden başka

Her defasında aynı hatayı yapan benim

Karşıma her defasında aynı tarz insanları alan

Üzülmek için fedakarlıklar yapan..

Boşuna durmadan ağlayan 

Hiç sevilmedikleri kadar insanları seven

Korkutuyorum belki de onları

Kabuğuma çekilmeyi bile beceremiyorum ki ben

İnsanları nasıl üzeyim?

Böyle böyle ölüp gideceğim..

A ş k

Aşk nedir yahu? Cidden mutlu sonu var mı bu olayın?

Şu boğazdaki geçip gitmek bilmeyen yutkunma hissi?

Artık ağlamaktan yorulmuş iki belkide dört tane göz..

Her şarkının ne derin anlamı varmış meğersem

İnsanı yavaş yavaş öldüren duygu

Çok zor; aşkı yaşamak, vazgeçmek, özlemek..

En zor şeyde büyümek,

Sanki her yeni yaş dahada zorlaştırıyor yaşamayı

Hele ki aşıksan.

Birlikte olamamak gurur değil bence; bıkmışlık, yorgunluk

Neden bir anda çıkagelen insan her şeyin olur ki?

Ve koptuğunda o bağ, kimsesiz kalırsın aniden..

Sanki ömrünce geçmeyecek bu yalnızlık,

Belki her gece düşünmekten uyuyamayacaksın,

Elin telefona gidecek aramayacak, o arasa da açmayacaksın.

Aşkından ölsen bile bilmeyecek birileri..

Uğraşmak Zor

İnsan ilk kez sevdikten sonra daha kaç kez sevebilir?
Birine şiirler şarkılar yazıp başkasına seviyorumlar diyebilir?
Her gelen merhabalar hoşçakala dönüşürken ,
Hoş kalan birileri olur mu cidden?
Önemli olan güven miydi, dostlar bile ihanet ederken..
Aşkı mı sevmeliyiz, aşık olunan can acıtırken?
Uğraşmak çok zor geçmişte canı yanmış ve bunu itiraf etmemiş birileriyle..

Şans

Neden daldığım düşünce denizleri hep geçmişe dair?

İnsan düşünürken üzülmeyi neden sever?

Geleceği hayal ederek gülümseyen bir suratla uykuya dalmak varken..

İnsan neye göre şanslıyım der?

Şans varsa her zaman mı bizimle?

Bakıyorum da o sihirli üç harflik kelime : "aşk".. 

Söylemesi ne kadar kolay tek nefes, peki ya söylerken içten geçenler kaç solukluk?

İşte hayatta kimsenin şanslı olmadığını düşündüğüm tek konu.

Sadece bazıları gerçeklerle yüzleşmeme işini iyi beceriyor.

Hayat ne garip

Neden büyüdükçe çocukluğunu özler bir insan?

Hemde ne kadar büyüdüysek o kadar çocuk olmayı?

Sorumluluk almak mı ağır geliyor , büyümek neden zor?

Sanki büyüdükçe gülmeler daha sahte, daha yasak oluyor..

Acılar tam tersine daha gerçek, daha tükenmez ..

Boğazda , kursakta kalan bir mutluluk

Ne tam anlamıyla var olabilen ne de yok.

Umutlarımız gittikçe kaybolmaya meyilli..

Oysa ki çocukluğumuz ne kadar da sıcak.
Keşke bazen kendinden kaçabilse insan.

Tatile çıkarmışcasına arada çocuk olabilse ,

Küçükken büyümek cazipken, büyüdükçe küçülmek istiyor insan..
Hayat ne garip..

Bencil=Mutlu

Eminim hepimizin vardır bir zincirleme örneği.

İlk yalanın diğer yalanlara gebe kaldığı gibi,

İlk hatamız da devamını getirir diğerlerinin..

En büyük hatamızda "ilkinden bir şey olmaz" cümlesine inanmamız olsa gerek.

Olan ilkinde oluyor zaten.

Olay her neyse ilki olduktan sonra gerçeklemiş oluyor.

İç sesin beyne yaptığı etkiyle düşüncelere yolculuk böylece başlıyor..

En içten ama en acınası özürleri kendimizden diler oluyoruz;

Çünkü biliyoruz ki geri dönüşü olmayan şeylerden dolayı üzülüyoruz.

Herkesin algısı farklı ve algı da seçiciliği;

O yüzden çoğu zaman dertleri anlatmak da rahatlatmıyor bizi..

Aynadaki sıfatımıza bile sesli söyleyemediğimiz bir şeyi kiminle paylaşabiliriz ki?
Kim ne kadar, kaç gün kaç dakika geçirebilir kendimize duyduğumuz gizli öfkeyi?
Eğer bencil olabilirsek; önceliğimiz kendi değerlerimiz, düşünce ve inançlarımız olabilirse,
Başkalarına göre tabularımızı yıkmazsak; mutlu da olabiliriz belki..

Büyük Konuşmak

Hep keskin bir insandım; dediğim dedik
Doğrularım tek, rengim ya siyah ya beyaz
Gri katmamıştım hiç hayatıma 
Acaba yoktu lügatımda..
İnsanlar hep uyarırdı deme öyle diye
Yok dedim ben kendimi tanımıyor muyum
Yapmam dediğim bir şeyi asla yapmam
Yapma dediler konuşma böyle
Baktım hep uyarılıyorum
Dıştan kafa sallayıp içten hı hı dedim ısrarla
Büyüdükçe baktım ki ne yapmam dediğim bir şey kalmış gerçekleşmeyen,
Ne de yadırgadığım bir şey kalmış başıma gelmeyen..
O zaman anladım ki gri'de var bu hayatta acaba da..
Kendinden bile emin olmayacakmış insan
Zaten bence en çok kendinden emin olmayacaksın
Bir bak bakalım insanlar mı çok değişmiş sen mi?
Ya da insanların değişimi mi etkilemiş seni, senin değişimin mi?
Tecrübeyle öğrendim ki:
Pişman olmak istemiyorsan, keşkelerini azaltmak..
Büyük konuşmayacakmışsın arkadaş.